«Η δημοσιονομική προσαρμογή στην Ελλάδα δεν μπορεί να αναβληθεί» διαπιστώνει έκθεση του ΔΝΤ και συνιστά στην κυβέρνηση να προχωρήσει σε περικοπές μισθών και συντάξεων και στην απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.
Οι μονότονα επαναλαμβανόμενες προτάσεις του οργανισμού, που φθάνουν στο σημείο να μιλούν για την κατάργηση των επιδομάτων Χριστουγέννων στους συνταξιούχους, θεωρούνται από κυβερνητικές πηγές «ακραίες και ανεφάρμοστες».
Ωστόσο κυβερνητικοί παράγοντες δεν κρατούν την ίδια στάση για τους μισθούς στο Δημόσιο καθώς προσανατολίζονται σε «πάγωμα» αποδοχών τουλάχιστον για τους υψηλόμισθους και το 2010. Στην έκθεσή του ο διεθνής οργανισμός «συγχαίρει την κυβέρνηση για τη μακρά περίοδο ισχυρής ανάπτυξης ως το 2008, η οποία μείωσε σημαντικά την απόσταση του κατά κεφαλήν εισοδήματος με την Ευρώπη των “15”», ωστόσο ταυτόχρονα διαπιστώνει ότι οι «μεγάλες ανισορροπίες, δημοσιονομική και εξωτερική, κατέστησαν την Ελλάδα ευάλωτη απέναντι στην παγκόσμια κρίση».
Μάλιστα επικρίνει τις αποφάσεις για τις «επιδοτήσεις υψηλών εισοδηματικών ομάδων, όπως συνέβη με τις πωλήσεις αυτοκινήτων» , αλλά και τις ενισχύσεις «προς αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες που δεν συμβάλλουν ιδιαίτερα στην ανάπτυξη, ενώ αυξάνουν περαιτέρω το χρέος».
Οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ για τα δημοσιονομικά ελλείμματα είναι ιδιαίτερα ζοφερές. Το δημοσιονομικό έλλειμμα αναμένεται να φθάσει στο 6,2% του ΑΕΠ το 2009 και να αυξηθεί ως 7,5% το 2010, ενώ το δημόσιο χρέος προβλέπεται να διαμορφωθεί στο 109% και στο 115%, αντίστοιχα.
Γι΄ αυτό και επικρίνονται ακόμη και εφάπαξ μέτρα φορολογικών απαλλαγών και περαιώσεων, με την επισήμανση ότι, έστω και αν αποδίδουν προσωρινά, οδηγούν μακροχρόνια σε μεγαλύτερη φοροαποφυγή. Επίσης το ΔΝΤ διαφωνεί με τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για σταδιακές φορολογικές μειώσεις, τουλάχιστον «προτού το έλλειμμα επανέλθει κάτω του 3%» (όπως προβλέπει το Μάαστριχτ), το οποίο κατά την έκθεση δεν προβλέπεται να συμβεί «πριν από το 2013».
Το δημόσιο έλλειμμα έχει ένα πρόσθετο βάρος στη λογική του ΔΝΤ, καθώς θεωρείται μία από τις αιτίες για την «απώλεια ανταγωνιστικότητας» της ελληνικής οικονομίας, την οποία υπολογίζουν σε 20%-37% από το 2001 και μετά. Απέναντι σε αυτή την «απώλεια ανταγωνιστικότητας» (και μεριδίων αγοράς), που δεν πηγάζει από την κρίση, χρειάζονται, κατά το ΔΝΤ, «συνεκτικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις για να στηριχθούν η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη» . Η περαιτέρω απελευθέρωση των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών θα μπορούσε να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση, λέει το ΔΝΤ, αλλά στις σημερινές συνθήκες επιπλέον «μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας μπορεί να είναι κρίσιμες για να μειωθεί το εργατικό κόστος».
Ακόμη, το ΔΝΤ θεωρεί ότι και η «περαιτέρω μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος», ιδιαίτερα του συνταξιοδοτικού, εξακολουθεί να «χρειάζεται επειγόντως». Ο κύριος λόγος για αυτό είναι, κατά το ΔΝΤ, ότι «η Ελλάδα έχει το υψηλότερο μακροχρόνιο κόστος εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού σε όλη την ευρωζώνη».
Πηγή: www.tovima.gr