Ομιλία Προέδρου ΓΣΕΒΕΕ κ. Δ. Ασημακόπουλου στην Συνεδρίαση της Κ.Ο. της Ν.Δ. με θέμα: Η Ελληνική οικονομία και η παγκόσμια οικονομική κρίση
- Ο Κρατικός Προϋπολογισμός ως βασικό νομοθέτημα αντιμετώπισης της κρίσης, τόσο της Δημοσιονομικής όσο και αυτής της Πραγματικής οικονομίας.
Έχουν περάσει 15 μήνες, περίπου, από τη βίαιη εκδήλωση της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, η οποία ήλθε να συναντήσει την από τριετίας, τουλάχιστον, Ελληνική οικονομική κρίση, και η Ελληνική οικονομία φαίνεται να είναι εγκλωβισμένη σε ένα βασανιστικό δίλημμα:
ή αντιμετωπίζουμε πρώτα τη δημοσιονομική κρίση με περιορισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και αποκλιμάκωση του διογκούμενου δημοσίου χρέους με κίνδυνο να παραταθούν τα φαινόμενα της οικονομικής ύφεσης και στασιμότητας
ή αντιμετωπίζουμε την ύφεση με κίνδυνο να οξύνουμε ακόμη περισσότερο τον περιώνυμο "δημοσιονομικό εκτροχιασμό".
Η Ελληνική Κυβέρνηση, ευρισκόμενη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, φαίνεται να θέτει ως άμεση και επείγουσα προτεραιότητα την αντιμετώπιση του δημοσιονομικού προβλήματος και την ανάκτηση της "χαμένης" τιμής και αξιοπιστίας της χώρας.
Στον Κρατικό Προϋπολογισμό που κατατέθηκε γίνεται ακόμα πιο σαφές, τουλάχιστον η πρόθεση, ότι οι βασικοί στόχοι είναι η αποκατάσταση του ίδιου του Προϋπολογισμού ως αξιόπιστου εργαλείου άσκησης μακροοικονομικής πολιτικής και η δημοσιονομική σταθερότητα προς αποφυγήν των "χειροτέρων".
Υπό αυτές τις συνθήκες φαίνεται δυστυχώς να έχουν περιέλθει σε δεύτερη μοίρα:
(α) η αντικυκλική λειτουργία του προϋπολογισμού και μάλιστα ενόψει της ύφεσης στην οποία έχει εισέλθει η Ελληνική οικονομία,
(β) η αναδιανεμητική λειτουργία, δεδομένου ότι οι εισοδηματικές ενισχύσεις που έχουν εξαγγελθεί και πρόκειται να υλοποιηθούν είναι, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Υπουργού Οικονομικών, "δημοσιονομικά ουδέτερες" και
(γ) η επιλογή και στήριξη ενός νέου αναπτυξιακού πρότυπου για την χώρα.
Σε γενικές γραμμές, ο προϋπολογισμός για το ερχόμενο οικονομικό έτος μπορεί εύλογα να χαρακτηριστεί ως προϋπολογισμός διαχείρισης των επιπτώσεων από την σύζευξη της Ελληνικής με την Παγκόσμια Οικονομική κρίση.
Στη διαβιβαστική επιστολή του Υπουργού Οικονομικών αναδεικνύεται και το "ακροατήριο" του Προϋπολογισμού: "Για την αποκατάσταση του κύρους και της αξιοπιστίας της οικονομικής πολιτικής απέναντι στους πολίτες, στους Ευρωπαίους εταίρους, στις διεθνείς αγορές". Επειδή, όμως, αυτές οι τρεις κατηγορίες υποκειμένων δεν είναι ισόκυρες ούτε ισοδύναμες ως προς την αξιολόγηση του Προϋπολογισμού, είναι προφανές ότι η σύνταξη και η κατάθεσή του αποβλέπει να πείσει τόσο τους Ευρωπαίους εταίρους όσο και τις διεθνείς αγορές και κυρίως τους πιστωτές μας. Να πείσει για την ειλικρίνεια και την αξιοπιστία όχι τόσο αυτού καθεαυτού του προϋπολογισμού, όσο του εγχειρήματος διαχείρισης της δημοσιονομικής κρίσης με εργαλείο τον προϋπολογισμό.
Ο απλός Έλληνας πολίτης θα αντιληφθεί την σημασία του Προϋπολογισμού για την καθημερινότητα του, από τα Νομοθετήματα, που οσονούπω θα κατατεθούν προς ψήφιση. Απότοκα της Φιλοσοφίας του Προϋπολογισμού και της ανάγκης τήρησής του.
Όπως φαίνεται θα υπάρξουν δυσάρεστες εκπλήξεις, με την ελπίδα όμως, ότι τουλάχιστον δεν θα οδηγηθεί η ιδιόμορφη Ελληνική οικονομία σε κατάσταση παρατεταμένης στασιμότητας.
Γιατί, εκτός από το κράτος και η ίδια η ιδιωτική οικονομία ευρίσκεται σε κατάσταση "δανειακού κορεσμού". Και για όσο χρονικό διάστημα θα διαιωνίζεται η σχέση αυτή, ανάμεσα σε ΔΥΟ υπερχρεωμένες οικονομίες. Θα διατηρείται ο φαύλος κύκλος και θα αναπαράγεται το βασανιστικό δίλημμα ανάμεσα στη δημοσιονομική κρίση και στην ύφεση.
Ο κίνδυνος, επομένως, της όποιας χρεωκοπίας δεν απορρέει άμεσα από το υψηλό και αυξανόμενο δημόσιο χρέος και από την πιθανή αδυναμία αναχρηματοδότησής του. Εάν υπάρχει κίνδυνος χρεωκοπίας, αυτός θα ανακύψει από την πιθανότητα η Ελληνική οικονομία να παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κατάσταση ύφεσης και στασιμότητας, εγκλωβισμένη σε ένα αναπτυξιακό πρότυπο παρωχημένο, όπως παρωχημένες έχουν αποδειχθεί και οι μορφές χρηματοδότησής και πολιτικές προώθησής του, έως και χθες.
- Για ένα άλλο αναπτυξιακό πρότυπο.
Είναι πλέον, πρόδηλη η ανάγκη ότι τώρα, χθες, πριν να είναι αργά, πρέπει τουλάχιστον να σχεδιάσουμε όλοι, κοινωνικοί συνομιλητές και κόμματα, ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο για την επόμενη μέρα. Και μια νέα δομή, με άλλα "ήθη και έθιμα" του Ελληνικού Κράτους, ώστε να είναι αρωγός και όχι βαρίδι της όλης προσπάθειας.
Ένα Αναπτυξιακό μοντέλο που θα αναδεικνύει και την παραγωγή ποιοτικών και καινοτόμων προϊόντων και Υπηρεσιών. Ένα μοντέλο που θα συνδυάζει την ανάπτυξη με την στοχευεμένη εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού (Παιδεία).
Χωρίς ΠΑΡΑΓΩΓΗ η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας θα διολισθαίνει συνεχώς. Δεν μπορούμε να στοχεύουμε συνεχώς στην ανάπτυξη της μεταπρατικής διάστασης της οικονομίας και στην επιδίωξη μισθών Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.
Χρειάζεται να αποφασίσουμε και να σχεδιάσουμε ένα άλλο αναπτυξιακό πρότυπο. Εξωστρεφές, ποιοτικό με επίκεντρο τις Μικρές επιχειρήσεις, το φυτώριο της επιχειρηματικότητας σε Ελλάδα και Ευρώπη. Των βασικών κυττάρων του Ανταγωνισμού. Ένα μοντέλο ανάπτυξης με μικρότερες δόσεις γραφειοκρατίας και διαφθοράς.
Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις της κας Ντέμπορα Ουίνς Σμίθ, Προέδρου του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας των ΗΠΑ, όταν επισκέφθηκε την Ελλάδα πριν ένα χρόνο (Σεπτέμβριος 2008): "Η αδράνεια του Δημοσίου και η συγκέντρωση της επιχειρηματικότητας σε λίγους είναι τα βασικά εμπόδια στην ενίσχυση της παραγωγικότητας και της Προόδου της Ελληνικής Οικονομίας. Υπάρχει ανάγκη δημιουργίας Μικρών και Μεσαίων επιχειρήσεων. Αυτή είναι η κινητήριος μηχανή μιας οικονομίας".
Σε ερώτηση δε, για το ποιο είναι το βασικό πρόβλημα για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα, απάντησε η κα Ουίνς – Σμιθ: "Η εσωστρέφεια και η διαφθορά. Ένας κύκλος "γνωριμιών" δεν θα έπρεπε να είναι η βάση της Ελληνικής Οικονομίας".
Αυτός ο κύκλος γνωριμιών είναι που "τύφλωσε" τα τελευταία δέκα χρόνια τον κεντρικό κρατικό σχεδιασμό για την οικονομία. Με αποτέλεσμα την εξάρθρωση της παραγωγικής βάσης και την ολιγοπώληση της αγοράς που οδήγησε και σε χειραγώγηση των τιμών.
- Βρυξέλες – Συνέδριο για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις ΜΜΕ.
Στις 27 Απριλίου 2009 διεξήχθη στις Βρυξέλες έκτατο Συνέδριο για τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στις ΜΜΕ. Στο Συνέδριο που διοργανώθηκε από την UEAPME συμμετείχαν οι Επίτροποι κκ. Kroes και Verheugen, ο Αντιπρόεδρος της ΕΤΕ, κ. De Fontaine Vive, και ο Διευθυντής του Κέντρου Επιχειρηματικότητας ΜΜΕ και Τοπικής Ανάπτυξης του ΟΟΣΑ, κ. Arzeni. Συμμετείχε και η ΓΣΕΒΕΕ.
Ένα από τα βασικότερα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού αυτού Συνεδρίου ήταν ότι: Βρισκόμαστε στην κρισιμότερη φάση της κρίσης. Μιας οικονομικής κρίσης που δεν δημιούργησαν οι Μικρές επιχειρήσεις οι οποίες όμως και απειλούνται σοβαρά από τις συνέπειες της.
Σύμφωνα δε με τους επίτροπους Kroes και Verzhuegen:
"Το πιο αισιόδοξο σενάριο είναι η σταθεροποίηση η οποία δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την συμβολή των Μικρών επιχειρήσεων, για τις οποίες απαιτείται στήριξη με έμφαση στις καινοτομίες".
Ο δε κ. Arzeni (ΟΟΣΑ), κατέθεσε την άποψη: "…είναι καλύτερο για την οικονομία μια Μικρή επιχείρηση να μην πληρώσει φόρους και εισφορές για το τρέχον έτος και να καταφέρει να επιβιώσει παρά να σταματήσει να λειτουργεί…".
Στην Ελλάδα, όμως, δεν τολμούμε ούτε καν να αρθρώσουμε ανάλογους συλλογισμούς.
Ακόμα και η πρόταση της ΓΣΕΒΕΕ για δανειοδότηση μέσω ΤΕΜΠΜΕ Μικρών επιχειρήσεων με επιδότηση επιτοκίου για αποπληρωμή χρεών προς το δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία, αποκλειστικά, αντιμετωπίζεται με δισταγμό .
Η πρόταση αφορά στην δημιουργία ενός προγράμματος από την ΤΕΜΠΜΕ ΑΕ, το οποίο θα προσφέρει επιδότηση επιτοκίου για ειδικά δάνεια που συνάπτουν οι πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεών τους προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των δανείων αυτών είναι ότι το ποσό δεν εκταμιεύεται στον δανειζόμενο, αλλά μεταφέρεται απευθείας από την Τράπεζα στον φορέα του Δημοσίου και το Ασφαλιστικό Ταμείο προς το οποίο έχει ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις ο δανειζόμενος. Το μέγιστο ποσό του δανείου προτείνεται να καθοριστεί στο ύψος των οφειλών του δανειζόμενου προς το Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία, με ανώτατο όριο το ποσό των 100.000 ευρώ και με χρονική διάρκεια 5 έτη. Απαραίτητη προϋπόθεση θα πρέπει να είναι ότι η επιχείρηση λειτουργεί κανονικά και δεν βρίσκεται σε διαδικασία πτώχευσης.
Η εφαρμογή του μέτρου αυτού θα έχει θετικές συνέπειες τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στο Κράτος. Θα συμβάλει στην εξασφάλιση της βιώσιμης λειτουργίας των πολύ μικρών και μικρών επιχειρήσεων καθώς αποτελεί μια "ένεση ρευστότητας" προς αυτές. Η μεταφορά της εξόφλησης των οφειλών της επιχείρησης προς το Δημόσιο στο μέλλον, μέσω του τραπεζικού δανεισμού, παρέχει τη δυνατότητα στην επιχείρηση να ανταποκριθεί στις πολλές άλλες υποχρεώσεις της, ειδικά στην τρέχουσα δυσχερή οικονομική συγκυρία, και να διαχειριστεί με ορθολογικότερο τρόπο τις ταμειακές της ροές.
- Φορολογικά – Φοροδιαφυγή
Πρέπει να σταματήσουν κάποιοι από τη πρώην Κυβέρνηση, την τωρινή και από ορισμένους φορείς να συμπεριφέρονται ως "Μάγοι", προσπαθώντας να εξαϋλώσουν και να αποκρύψουν την όλη πραγματικότητα. Χρησιμοποιώντας διάφορα τρικ, οφθαλμαπάτες, επικοινωνιακούς χειρισμούς και παραποιημένα στοιχεία, σε μια προσπάθεια να ενεργοποιηθούν οι κοινωνικοί αυτοματισμοί, ώστε να εμφανισθεί και να στοχοποιηθεί μονό η μια όψη του νομίσματος.
Με μαγικά και τρικ προσπαθούν να αναδείξουν μόνο την μια πλευρά της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής, "δείχνοντας" τους Μικρούς επιχειρηματίες, ώστε να αποκρυφτεί και να μην υπολογισθεί το μέγεθος άλλων κατηγοριών φοροδιαφυγής και ακόμα χειρότερα της νόμιμης άρα και ηθικής φοροαποφυγής.
Υπάρχει φοροδιαφυγή στις Μικρές επιχειρήσεις. Ποτέ δεν το αρνηθήκαμε, αλλά ούτε και το υιοθετήσαμε ως φαινόμενο. Τουναντίον, θα συνεργασθούμε για να περιορισθεί.
Αλλά ποιο είναι το μέγεθος της συγκριτικά με άλλης ποιότητας ανάλογων πρακτικών; Δεν γνωρίζουμε ούτε το αναφέρει κανείς
Γνωρίζουμε όμως από τα επίσημα στοιχεία της EUROSTAT για το 2006, ότι το ύψος του φόρου εισοδήματος που καταβάλλουν οι αυτοαπασχολούμενοι στην Ελλάδα, μας κατατάσσει στην 6η υψηλότερη θέση στην ΕΕ των 27. Γνωρίζουμε επίσης, από τα στοιχειά της ΕΕ, ότι το 50% των νέων επιχειρήσεων κλείνουν μετά από τα 5 πρώτα χρόνια λειτουργίας τους χάνοντας και τα κεφάλαια τους. Και δεν κλείνουν βέβαια για να μην πληρώσουν φόρους.
Προσπαθούν κατά καιρούς να τα φορτώσουν όλα στην πλάτη μας. Να δημιουργήσουν Κοινωνικούς Αυτοματισμούς σε βάρος μας με στρεβλά στοιχεία και τρικ.
Να τα συζητήσουμε ΟΛΑ λοιπόν. Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.
Να ενημερώσουμε την κοινωνία για την πραγματικότητα. Γιατί δεν είναι η πραγματικότητα μόνο αυτή που αντιλαμβάνεται ο μέσος Έλληνας καταναλωτής όταν δεν του κόβουν απόδειξη για προϊόντα και υπηρεσίες.
Υπάρχει και η άλλη πολύ χειρότερη πραγματικότητα που κρύβεται. Δεν φαίνεται. Δεν αποκαλύπτεται στον μέσο Έλληνα και είναι μεγαλυτέρων διαστάσεων. Για να "εξαφανίσουν" και αποκρύψουν μάλιστα αυτή την δεύτερη πραγματικότητα επιστρατεύθηκαν και διάφοροι που με "ιερή" αγανάκτηση στράφηκαν ενάντια στην φοροδιαφυγή των μικροεπαγγελματιών.
Δεν είναι, όμως, οι Μικροί Επιχειρηματίες αυτοί που φοροαποφεύγουν,
με ενδοομιλικές συναλλαγές,
με Πλαστά και εικονικά Τιμολόγια,
με Υπεράκτιες εταιρίες.
Δεν είμαστε εμείς, οι μικροί επιχειρηματίες, που καταστήσαμε την Ελλάδα 2η χώρα σε καταθέσεις στην Ελβετία.
Δεν είμαστε εμείς οι ιδιοκτήτες των 10.000 και πλέον υπεράκτιων εταιρειών στην Ελλάδα, οι οποίοι σύμφωνα με το Παγκόσμιο Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης, αποστερούν από το Δημόσιο ετησίως περίπου 6 δις €. Αυτή είναι η εκτίμηση του Οργανισμού για την φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή των Ελληνικών συμφερόντων υπεράκτιων εταιρειών.
Δεν είμαστε εμείς που εκμεταλλευθήκαμε τα άτοκα αποθεματικά των Ταμείων για δεκαετίες για να πάρουμε δάνεια. Είμαστε όμως εμείς που υφιστάμεθα τις συνέπειες από την σημερινή κατάσταση των ασφαλιστικών οργανισμών.
Περίπου 20% συνεισφέρουν τα αποθεματικά των Ασφαλιστικών Ταμείων στα έσοδά τους στην Ε.Ε.. Στην Ελλάδα μόλις » 1,7%.
Είναι, λοιπόν, ΤΩΡΑ η ώρα, χωρίς κανιβαλισμούς, να κάτσουμε όλοι μαζί και να τα συζητήσουμε όλα, με υπευθυνότητα και ειλικρίνεια.
Αν πράγματι θέλουμε να κάνει η Ελλάδα ένα βήμα μπροστά.
Να προοδεύσουν οι Επιχειρήσεις, να δημιουργηθούν Νέες θέσεις εργασίας, να μην διαρραγεί η κοινωνική συνοχή.
Να σταματήσει ο κατήφορος.
Να αναλάβει ο καθένας τις πραγματικές του ευθύνες και υποχρεώσεις στις πραγματικές τους, όμως, διαστάσεις.