ΥΠΟΜΝΗΜΑ από τη συνάντηση της Διοίκησης της ΚΕΕΕ με τον Πρωθυπουργό, κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή

ΥΠΟΜΝΗΜΑ από τη συνάντηση της Διοίκησης της ΚΕΕΕ με τον Πρωθυπουργό, κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή

  • 1. Η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι κρίσιμη, αλλά αναστρέψιμη, ακόμη και βραχυπρόθεσμα, υπό την προϋπόθεση ότι:
  • Θα αρθούν, αμέσως, οι σημερινές πολιτικές αβεβαιότητες που αναστέλλουν κάθε νέα επιχειρηματική πρωτοβουλία.
  • Η χώρα θα αποκτήσει ένα ορθολογικό, συνεκτικό και ρεαλιστικό αναπτυξιακό πρόγραμμα.
  • Θα εδραιωθεί ένα κλίμα καλόπιστου και δημιουργικού διάλογου ανάμεσα στην κυβέρνηση και τις παραγωγικές τάξεις της χώρας (επιχειρηματίες και εργαζομένους), με στόχο τη δίκαιη και χωρίς αιφνιδιασμούς, κατανομή των αναγκαίων θυσιών.

  • 2. Ειδικότερα, τη στιγμή αυτή, επιβάλλονται:
  • Η διαμόρφωση ενός συνολικού τριετούς προγράμματος εκσυγχρονισμού, ανασυγκρότησης και αναδιάρθρωσης της οικονομίας μας, με συγκεκριμένους ποσοτικούς στόχους και προκαθορισμένες πηγές χρηματοδότησης, η πορεία υλοποίησης του οποίου θα αξιολογείται, περιοδικά. Στο πλαίσιο του προγράμματος αυτού θα πρέπει να ενταχθούν όλες οι βασικές μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, με δεσμευτικά χρονικά όρια ολοκλήρωσης της καθεμιάς, αλλά και με μετρήσιμα αποτελέσματα για τις επιχειρήσεις και τους πολίτες από την εφαρμογή τους (άμεση απελευθέρωση όλων των «κλειστών» επαγγελμάτων, άμεση ψήφιση του νόμου για την απλοποίηση των διαδικασιών ίδρυσης επιχειρήσεων, διάλυση και συγχώνευση κρατικών οργανισμών, πάταξη γραφειοκρατίας κ.α.).
  • Η έκδοση από το κράτος, ενός μεγάλου αναπτυξιακού δανείου, κατά τα πρότυπα της Γαλλίας, που θα καλυφθεί, κατά προτεραιότητα, από τη λαϊκή αποταμίευση, με επιτόκια υψηλότερα των σημερινών τραπεζικών επιτοκίων καταθέσεων και χαμηλότερα των σημερινών επιτοκίων δανεισμού του δημοσίου, με συγκεκριμένους, εκ των προτέρων, αναπτυξιακούς χρηματοδοτικούς στόχους (αύξηση δαπανών παιδείας και έρευνας, άμεση προώθηση έργων υποδομής, εκσυγχρονισμός ΔΕΚΟ, επιδότηση μεγάλων παραγωγικών επενδύσεων για τη δημιουργία «εθνικών πρωταθλητών» κ.α.).
  • Η αποτελεσματική αξιοποίηση όλης της κρατικής περιουσίας και η ταχεία προώθηση των προγραμματισμένων ιδιωτικοποιήσεων, για τη ριζική μείωση του δημοσίου χρέους.
  • Η εξόφληση όλων των χρεών του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα και η ταχύτερη εκταμίευση των πάσης φύσεως αναπτυξιακών επιχορηγήσεων, για την επαναδραστηριοποίηση της παραγωγής και την άνοδο της απασχόλησης, με τη δημιουργία σταθερών θέσεων πλήρους απασχόλησης.
  • Η διατήρηση και η ενίσχυση, όσο είναι δυνατόν, της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών, με μέσα που δεν επιβαρύνουν το κόστος των επιχειρήσεων (δραστική μείωση του πληθωρισμού, τιμαριθμική αναπροσαρμογή φορολογικών κλιμακίων, μείωση τραπεζικών επιτοκίων χορηγήσεων κ.α.), ώστε να αναθερμανθεί η εγχώρια ζήτηση και παραγωγή.
  • Η ριζική αναμόρφωση του φοροελεγκτικού μηχανισμού με στόχο την πάταξη της σχετικής διαπλοκής και, παράλληλα, η αύξηση των ηλεκτρονικών διασταυρώσεων και η ταχεία επισήμανση του προκλητικού πλούτου, με στόχο την αισθητή διεύρυνση της φορολογικής μας βάσης για την άνοδο των κρατικών εσόδων και τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
  • Η αύξηση του ρυθμού πιστωτικής επέκτασης προς τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, προκειμένου να αποκατασταθεί η ομαλή χρηματοδότηση της οικονομίας. Για το σκοπό αυτό, οι τράπεζες οφείλουν να περιορίσουν τις απαιτήσεις τους (επιτόκια και εμπράγματες ασφάλειες) συνειδητοποιώντας ότι η σημερινή πιστωτική ασφυξία που επέβαλαν δεν εξυπηρετεί ούτε τα δικά τους μακροπρόθεσμα συμφέροντα, ενώ, παράλληλα, θα πρέπει να πολλαπλασιασθούν οι «γραμμές» χρηματοδότησης των δυναμικών μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, με κρατική εγγύηση.
  • Η αναμόρφωση και ενίσχυση των αναπτυξιακών κινήτρων με βάση τη νέα διεθνή οικονομική πραγματικότητα και τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, αλλά και ο περιορισμός της σπατάλης πολύτιμων αναπτυξιακών πόρων που τώρα κατευθύνονται για τη χρηματοδότηση μη βιώσιμων, κρατικοδίαιτων, μονάδων, ώστε η χώρα, σύντομα, να αποκτήσει έναν εξωστρεφή και καινοτόμο παραγωγικό μηχανισμό, που θα μπορεί να προσφέρει ανταγωνιστικά, διεθνώς, ποιοτικά προϊόντα και υπηρεσίες.

  • 3. Τα εφετινά εγκαίνια της Δ.Ε.Θ. θα πρέπει να αποτελέσουν:
  • Το οριστικό τέλος μιας ανώφελης εκλογολογίας που αποπροσανατολίζει, απογοητεύει και βλάπτει το σύνολο της κοινωνίας μας.
  • Την αφετηρία μιας συστηματικής κινητοποίησης όλων των αναπτυξιακών μας δυνάμεων, για την εξυγίανση, με αξιοκρατία και διαφάνεια, της οικονομίας μας.

Στην οικονομία δεν υπάρχουν χαμένες ημέρες, αλλά χαμένες ευκαιρίες. Και, σήμερα, αντιμετωπίζουμε, ασφαλώς, προβλήματα, έχουμε, όμως, μπροστά μας αναπτυξιακές προκλήσεις, τις οποίες κανένας δεν δικαιούται να παραβλέψει ή να αγνοήσει.