Τροποποίηση του μνημονίου ζητά το ΕΒΕΑ
Σύμφωνα με τον ΕΒΕΑ το Μνημόνιο δεν αποτελεί συνολική μεταρρυθμιστική προσπάθεια, αλλά μια τοκογλυφική διαδικασία επιβολής εύκολων,ισοπεδωτικών και αναποτελεσματικών επιλογών
Την τροποποίηση των όρων του μνημονίου, ζητά το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Αθήνας.
Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος απέστειλε στον πρωθυπουργό και στους αρχηγούς των κομμάτων το υπόμνημα των θέσεων του Επιμελητηρίου με αφορμή τη ΔΕΘ.
«Βασικό αίτημα του επιχειρηματικού κόσμου είναι η άμεση τροποποίηση των όρων του Μνημονίου, ώστε να προσαρμοστούν στην ελληνική πραγματικότητα και να αποδώσουν. Ο στόχος της δημοσιονομικής εξυγίανσης δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την υπερφορολόγηση και τις οριζόντιες περικοπές. Όλοι πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Και εμείς ως επιχειρηματίες καλούμαστε να αλλάξουμε νοοτροπία και να ξεφύγουμε από την κρατικοδίαιτη λογική», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Μίχαλος.
Το ΕΒΕΑ θεωρεί ότι «η δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου κράτος και τράπεζες να μπορέσουν να απευθυνθούν ξανά στις διεθνείς αγορές για να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη της χώρας. Εάν ο στόχος αυτός δεν επιτευχθεί, καμία πολιτική ανάπτυξης και ενίσχυσης της ρευστότητας της αγοράς και των επιχειρήσεων δεν μπορεί να είναι εφικτή». Και συνεχίζει ο κ. Μίχαλος:
«Ωστόσο, από την πρώτη στιγμή της ανακοίνωσης ορισμένων πολιτικών και μέτρων που περιέχονται στο Μνημόνιο, και με τις οποίες επιχειρείται η δημοσιονομική εξυγίανση, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών εξέφρασε τις έντονες αντιρρήσεις του». Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ τις περιγράφει:
«Αν και ο τελικός στόχος του μνημονίου βρίσκει σύμφωνο τον επιχειρηματικό κόσμο, ορισμένες από τις, επί μέρους, ρυθμίσεις του ? έστω και με την κατάλληλη, για επικοινωνιακούς λόγους, διόγκωση των προσδοκώμενων αποτελεσμάτων-, είναι βέβαιο ότι εμποδίζουν κάθε προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, υπονομεύοντας τον ίδιο το στόχο της δημοσιονομικής εξυγίανσης. Η συνολική, πολιτική που επιβάλλει το Μνημόνιο, με τις αντιφάσεις, τις υπερβολές, τις παρενέργειες και τις αδικίες του, όχι μόνον δεν αφήνει καμία ελπίδα βελτίωσης της κατάστασης, αλλά αναιρεί και τις όποιες θετικές εξελίξεις θα μπορούσαν να προεξοφληθούν από μια «κλασσική» εθνική εκσυγχρονιστική πρωτοβουλία.»
Το ΕΒΕΑ ασκεί κριτική: «Όπως διαφάνηκε μέχρι σήμερα, το Μνημόνιο δεν αποτελεί συνολική μεταρρυθμιστική προσπάθεια, αλλά μια τοκογλυφική διαδικασία επιβολής εύκολων, ισοπεδωτικών και αναποτελεσματικών επιλογών που, αντί να εκσυγχρονίζουν, κατεδαφίζουν, αντί να αναπροσανατολίζουν, αποσυνθέτουν και αντί να εξοικονομούν πόρους, προσθέτουν φτώχεια, διευρύνουν ανισότητες και αποδυναμώνουν ελπίδες και προοπτικές.
Αντί του εμπλουτισμού της Δημόσιας Διοίκησης με άξια στελέχη, ώστε να βελτιωθεί η παραγωγικότητά της, επιβάλλεται γενικό πάγωμα αμοιβών, αντί της πάταξης της φοροδιαφυγής με τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης, επιβάλλονται έκτακτες εισφορές στους συνεπείς φορολογούμενους και διαδοχικές αυξήσεις της έμμεσης φορολογίας, αντί της ανάκλησης σκανδαλωδώς προκλητικών συντάξεων, περικόπτονται τα δώρα των χαμηλόμισθων. Επίσης, στερείται ίχνους αναπτυξιακής φιλοσοφίας και αντιμετωπίζει μυωπικά το θέμα της μειωμένης ανταγωνιστικότητας, προδιαγράφοντας την αδυναμία υλοποίησης των τεθέντων στόχων», και καταλήγει:
«Τέλος, επιβάλλει θυσίες, χωρίς προηγούμενη ορθολογική αξιολόγηση των σχετικών αναγκών, με συνέπεια, αχρείαστες στερήσεις και βίαιες προσαρμογές σε περιορισμένα χρονικά όρια.»
Χρ. Κολώνας
Πηγή: www.imerisia.gr