Με απόγνωση και πολλά ερωτηματικά βιώνουμε τη νέα απειλή πάνω από τη Μεσόγειο, μια από τις μεγαλύτερες σφαγές στην ιστορία της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής διένεξης με εκατοντάδες Παλαιστινίους νεκρούς αμάχους στη λωρίδα της Γάζας. Από τους μέχρι τώρα βομβαρδισμούς του Ισραήλ στο παλαιστινιακό έδαφος διαπιστώνεται ότι, παρά τις διαβεβαιώσεις για "επιθέσεις μόνο εναντίον της Χαμάς", πλήττεται ανελέητα ο άμαχος πληθυσμός με θύματα δεκάδες παιδιά. Είναι μια γενοκτονία, μια εφιαλτική τραγωδία με σκηνοθέτη το Ισραήλ, κομπάρσους όλες τις κυβερνήσεις και ανήμπορους θεατές όλους εμάς.
Η πρωτοφανής σφαγή του Παλαιστινιακού λαού ξεκίνησε αμέσως μετά τη λήξη της 6μηνης εκεχειρίας μεταξύ Χαμάς-Ισραήλ και τις κατηγορίες εκ μέρους της Χαμάς, για μη τήρηση των συμφωνιών από το Ισραήλ για διακοπή του αποκλεισμού της λωρίδας της Γάζας. Η διαμαρτυρία των Παλαιστινίων που συνοδεύτηκε από τη ρίψη ελάχιστων μόνο ρουκετών από την Χαμάς (με μερικούς μόνο ελαφρά τραυματίες) έφτασε και περίσσεψε για να προβεί η Ισραηλινή κυβέρνηση σε αυτό το πρωτοφανές έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας που βιώνει σήμερα ολόκληρος ο πλανήτης με κομμένη την ανάσα.
Για να συνειδητοποιήσει κανείς το μέγεθος της ισραηλινής κτηνωδίας, φτάνει να σκεφτεί ότι η Λωρίδα της Γάζας είναι ένα μικρό κομμάτι γης, (μήκους 41 χλμ και πλάτους 6-12 χλμ) που τα ισραηλινά στρατεύματα έχουν αποκλείσει από το υπόλοιπο τμήμα της χώρας. Λόγω του αποκλεισμού του, το κομμάτι αυτό έχει μεταβληθεί στη μεγαλύτερη φυλακή του πλανήτη: 1.5 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν σε μια περιοχή με μεγάλη πυκνότητα πληθυσμού – και είναι προφανές τι συμβαίνει σε περίπτωση αεροπορικών βομβαρδισμών που εξαπολύει κατά καιρούς το Ισραήλ. Η επιβίωση των κατοίκων της Γάζας που δεν έχει δική της παραγωγή εξαρτάται αποκλειστικά από την ανθρωπιστική βοήθεια η οποία λόγω του εμπάργκο αδυνατεί να φτάσει ως εκεί. Οι αρρώστιες και η υποβιταμίνωση έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε ακόμη και αξιωματούχοι του ΟΗΕ παραβιάζοντας την ουδετερότητά τους δηλώνουν πλέον ότι η κατάσταση είναι ανυπόφορη και ο πληθυσμός υφίσταται ένα καθημερινό βασανιστήριο.
Η σκληρότητα και η απάνθρωπη συμπεριφορά του Ισραήλ ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία όταν μάλιστα πριν δύο μέρες απαγορεύτηκε με βία η είσοδος στο λιμάνι της Γάζας του λιβυκού πλοίου “AL MARWA” με 2 χιλιάδες τόνους τρόφιμα και φάρμακα με αποτέλεσμα να προσεγγίσει στο λιμάνι του Ηρακλείου και μετά από επίπονες προσπάθειες να αναχωρήσει για Αίγυπτο μέσω της οποίας θα μεταφερθεί η ανθρωπιστική βοήθεια στον δοκιμαζόμενο παλαιστινιακό λαό. Η στρατηγική του Ισραήλ είναι επομένως σαφής: η τελευταία λωρίδα ενεργητικής αντίστασης του παλαιστινιακού λαού στην ισραηλινή κατοχή πρέπει να συντριβεί.
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες και αντίθετα με τους ισχυρισμούς του Ισραήλ, η μαζική επίθεση της αεροπορίας του εναντίον του Παλαιστινιακού λαού, δεν αποτελεί αντίποινο για τους πυραύλους που κατά καιρούς εκτοξεύονται από τη Γάζα στα γειτονικά ισραηλινά εδάφη: πρόκειται, στην πραγματικότητα, για έναν κυνικό πολιτικό υπολογισμό, που υπαγορεύεται από τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στο Ισραήλ και την επερχόμενη ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Μ. Ομπάμα. Είναι μια προειδοποίηση προς τον νέο Πρόεδρο γιατί το Τελ Αβίβ υποπτεύεται ότι δεν είναι τόσο φιλοϊσραηλινός όσο ο απερχόμενος Τζορτζ Μπους ο οποίος επέτρεψε στο Ισραήλ να χρησιμοποιήσει όποιο μέσο ήθελε προκειμένου να «επιλύσει» το Παλαιστινιακό πρόβλημα και είχε δηλώσει ανοιχτά ότι «η βία του ισχυρότερου μπορεί να αποτελεί τη λύση».
Η επίδειξη πυγμής απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό αποτελεί επίσης μια καλή ψηφοθηρική τακτική για τους Ισραηλινούς ψηφοφόρους αφού στις 10 Φεβρουαρίου γίνονται εκλογές στο Ισραήλ, τις οποίες το κυβερνών κόμμα κινδυνεύει να χάσει από το συντηρητικό κόμμα Λικούντ που, με επικεφαλής το «γεράκι» Βενιαμίν Νετανιάχου, προηγείται στις προγνώσεις.
Συμπέρασμα 1
Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή καθορίζονται πλέον από το Τελ Αβίβ και κανείς Αμερικανός ή Ευρωπαίος πολιτικός δεν έχει πιθανότητα να κάνει καριέρα, αν τολμήσει να τα βάλει με το πανίσχυρο φιλοϊσραηλινό λόμπι.
Συμπέρασμα 2
Η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ανεπίτρεπτη αφού ανέχεται το οικονομικό εμπάργκο που έχει επιβάλλει στην Παλαιστίνη το Ισραήλ το οποίο παρακρατεί ακόμη και τους φόρους από την πώληση αγαθών που οφείλει να παραδίδει στους Παλαιστίνιους.
Συμπέρασμα 3
Η στάση των εθνικών κυβερνήσεων των περισσοτέρων χωρών δεν είναι ξεκάθαρη προφανώς από φόβο μπρος στο πανίσχυρο φιλοϊσραηλινό λόμπι. Πρόκειται για πολιτικές που αξίζουν της κατακραυγής όλων μας γιατί δεν υπαγορεύονται –όπως οφείλουν- από τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά από τον φόβο του πολιτικού κόστους.
Συμπέρασμα 4
Η αδιαφορία του καθενός από εμάς ισοδυναμεί με συνενοχή. Για να αντισταθούμε σε αυτή την πρόκληση, σε αυτό το μαζικό έγκλημα σε βάρος του ανίσχυρου παλαιστινιακού λαού,
• Πρώτο βήμα είναι η συνεχής ενημέρωση, από όσο το δυνατό περισσότερες πηγές, η κριτική αξιολόγηση κάθε πληροφορίας και η συνειδητοποίηση του μεγέθους της πρόκλησης.
• Δεύτερο βήμα είναι η δραστηριοποίηση, στο βαθμό που μπορεί και επιθυμεί ο καθένας μας.
Οφείλουμε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε πιόνια και απλοί παρατηρητές-άβουλοι αποδέκτες απάνθρωπων – εγκληματικών πολιτικών που υπαγορεύονται από σκοτεινές δυνάμεις και ευνοούν επικίνδυνα για εμάς συμφέροντα. Οφείλουμε να δείξουμε τη δυσαρέσκειά μας και να απαιτήσουμε να σταματήσει η κτηνώδης πολιτική του Ισραήλ και να δοθεί δίκαιη λύση ΤΩΡΑ! Γιατί η Μεσόγειος είναι η γειτονιά μας και όποιος απειλεί την ηρεμία και την ευημερία της είναι και δικός μας εχθρός.
Γιώργος Καραμπάτος
Πρόεδρος
Αραβο-Ελληνικού Επιμελητηρίου Εμπορίου και Αναπτύξεως