Τοποθέτηση του Προέδρου της ΕΣΕΕ κ. Βασίλη Κορκίδη για τις ελληνικές εξαγωγές και το νέο «εξαγωγικό μοντέλο ανάπτυξης»
Σε αυτήν ην πρωτόγνωρη συγκυρία, είναι ανάγκη να αναζητήσουμε εκείνα τα στοιχεία που θα αναδείξουν τη νέα αναπτυξιακή προοπτική της χώρας. Και η κατεύθυνση της ενίσχυσης των ελληνικών εξαγωγών είναι πολύ ενθαρρυντική. Θεωρώ μάλιστα ότι με σωστή διαχείριση μπορούμε να μιλάμε σύντομα για ένα νέο μοντέλο «εξαγωγικής» ανάπτυξης.
Αναλύοντας την αναπτυξιακή στρατηγική της Ελλάδας, οι παρακάτω επτά πυλώνες πολιτικής αφορούν αποκλειστικά την ενίσχυση των εξαγωγών της χώρας μας:
1. Τη δραστηριοποίηση 2 νέων χρηματοδοτικών εργαλείων: (α) Το Go2Market (προϋπολογισμό
70 εκ € ), (β) Το Πρόγραμμα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων (προϋπολογισμό 30 εκ € ).
2. Τη βελτίωση μονάδων πιστοποίησης προϊόντων που θα επικεντρώνουν στην ποιότητα
3. Την εξάλειψη των εμποδίων για την εξαγωγική δραστηριότητα (Business Friendly Greece Program 2011).
4. Τη δημιουργία διυπουργικής ομάδας για καλύτερο συντονισμό με την Ένωση Εξαγωγέων.
5. Την αναδιάρθρωση και τον εκσυγχρονισμό του Εθνικού Συμβουλίου για την Ανάπτυξη και την Ανταγωνιστικότητα.
6. Την αναδιάρθρωση όλων των σχετικών οργάνων όπως είναι ο Οργανισμός Ασφάλισης Εξαγωγικών Πιστώσεων (ΟΑΕΠ) και ο Ελληνικός Οργανισμός Εξωτερικού Εμπορίου (ΟΠΕ).
7. Την εγκαθίδρυση ενός δικτύου ενημέρωσης που θα συνεργάζεται με τις ενώσεις εξαγωγέων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.
Είναι γεγονός ότι τον τελευταίο χρόνο έχει καταγραφεί μία ιδιαίτερη δυναμική σε ότι αφορά τις εξαγωγές. Μία αύξηση της τάξεως του 8,3% μέσα στο 2010 και προβλέψεις για αύξηση 5,5% για το 2011. Από την άλλη πλευρά, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών το 2010 ανήλθε στο 34%, κάτι που μας αποτρέπει από εύκολους εφησυχασμούς.
Το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών το 2010 χωρίς τα πετρελαιοειδή ήταν στα -19,25 δις, παρά το γεγονός ότι οι εμπορευματικές συναλλαγές στις εισαγωγές το τελευταίο δωδεκάμηνο (ΦΕΒ 2010-2011) μειώθηκαν κατά 14%, ενώ οι εξαγωγές αυξήθηκαν 26% σε αξία. Σε απόλυτα μεγέθη οι εξαγωγές αυξηθήκαν μέσα σε 12 μήνες από 992 εκ. το Φεβρουάριο του 2010 σε 1,39 δις ευρώ τον φετινό Φεβρουάριο και οι εισαγωγές μειώθηκαν αντίστοιχα από 3,88 δις σε 3,68 δις συμπεριλαμβανομένων των καυσίμων.
Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να επισημάνω ότι εάν στα παραπάνω ποσά των εξαγωγών προσθέταμε ένα μέρος του ναυτιλιακού συναλλάγματος για τις πωλήσεις ειδικού προορισμού, όπως μόνο στην Ελλάδα έχουν χαρακτηριστεί οι εφοδιασμοί ποντοπόρων πλοίων και γενικά οι πωλήσεις σε πλοία ελληνικής και ξένης σημαίας, ναυτιλιακού εξοπλισμού, τροφίμων και άλλων αναλωσίμων υλικών, αντί για εξαγωγές όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη, τότε ίσως να μην υπήρχε έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου, αλλά πλεόνασμα.
Παρεμπιπτόντως, οι εφοδιασμοί πλοίων σε τρίτες χώρες το 2010 αυξήθηκαν στα 323 εκ. ευρώ από τα 274εκ ευρώ του 2009, ενώ το ναυτιλιακό συνάλλαγμα αυξήθηκε το 2010 σε σύγκριση με το 2009 κατά 14% και ανήλθε στα 15,5 δις ευρώ ή 21 δις δολάρια, ενώ την υψηλότερη τιμή κατέγραψε το 2008 με 19,2 δις ευρώ.
Η χαμηλή σημερινή μας θέση στην ανταγωνιστικότητα οφείλεται ίσως ως ένα βαθμό στην έλλειψη εξωστρέφειας, αλλά κυρίως οφείλεται στο κράτος που ενώ υπάρχουν διμερείς σχέσεις με τρίτες χώρες, οι μειωμένοι και σχεδόν μηδενικοί δασμοί λειτουργούν μονομερώς για τις εισαγωγές και όχι για τις εξαγωγές μας.
Πρέπει επιτέλους να αναζητήσουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης στο οποίο θα παράγουμε, θα εξάγουμε και, κυρίως, θα κερδίζουμε. Οι εξαγωγές είναι η λύση στην κρίση, είναι η κρίσιμη παράμετρος για την επιβίωση και την ανάπτυξη μίας επιχείρησης. Όλοι μπορεί να έχουν την καλή διάθεση να γίνουν εισαγωγείς, δυστυχώς, όμως, λίγοι μπορούν σήμερα να το πραγματοποιήσουν. Ωστόσο, είναι ανάγκη όλοι οι νέοι επιχειρηματίες της χώρας να αναζητήσουν ευκαιρίες στο διεθνές περιβάλλον και να τις αξιοποιήσουν. Σε εποχές που οι ευκαιρίες και το χρήμα σπανίζουν στην εσωτερική αγορά, στρεφόμαστε σε άλλες αγορές για να πουλήσουμε, είτε προϊόντα, είτε υπηρεσίες. Όσοι σκέφτονται να επιχειρήσουν κάποιο άνοιγμα στις διεθνείς αγορές, οφείλουν να γνωρίζουν τα μυστικά της αγοράς που ενδιαφέρονται να προσεγγίσουν επαγγελματικά.
Συνοπτικά, τόσο ο επιχειρηματίας, όσο και τα στελέχη της επιχείρησης πρέπει να είναι εξειδικευμένοι στο διεθνές εμπόριο και να διαθέτουν μία ολοκληρωμένη και συστηματική εκπαίδευση στην εξαγωγική διαδικασία και ιδίως να ακλουθούμε τον ακόλουθο δεκάλογο της εξαγωγικής διαδικασίας:
- – εξαγωγικό μάρκετινγκ και ανάπτυξη αγορών
- – έρευνα και επιλογή ξένων αγορών- «αγορές στόχοι»
- – ανάπτυξη εξαγωγικών πωλήσεων
- – διαδικασίες εισαγωγών και εξαγωγών
- – διεθνείς, συνδυασμένες μεταφορές
- – τελωνειακές διαδικασίες και e-customs
- – διασφάλιση πληρωμής από το εξωτερικό
- – φορολογικές διαδικασίες – απαλλαγή ΦΠΑ
- – επαγγελματικές τεχνικές και μέθοδοι διαπραγματεύσεων
– αξιοπιστία, ποιότητα, διάρκεια συνεργασίας.
Το μέλλον του ελληνικού εμπορίου βρίσκεται στο εξαγωγικό εμπόριο αρκεί να εφαρμόσουμε το εξής τετράπτυχο: καλή «συμφωνία», «συνεργασία», «συνέπεια» και «συνέχεια».
Εμείς πάντως, οι άνθρωποι της αγοράς, δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συνεχίζεται αυτό που συμβαίνει σήμερα στη αγορά της χώρα μας και σε εμάς. Για να μπορέσουμε, μάλιστα, να βγούμε από αυτήν την κρίση νικητές και να ανακτήσουμε τη χαμένη μας αξιοπιστία στο εξωτερικό, θα πρέπει να επιδείξουμε περισσότερο από ποτέ ελληνικό «επιχειρηματικό πατριωτισμό» και να επιδιώξουμε την «εξαγωγική» ανάπτυξη.